Alaska: De laatste grote wildernis

Inhoudsopgave:

Alaska: De laatste grote wildernis
Alaska: De laatste grote wildernis
Anonim
Image
Image

Overvloedig in wilde dieren die door uitgestrekte landen en ijskoude wateren zwerven, is Alaska waar de verbeelding wordt overtroffen door de realiteit. Samantha Wilson vermijdt het platgetreden cruiseschippad en gaat achter het stuur zitten om de ongerepte landschappen van de staat te verkennen.

Mijn man en ik hebben besloten Alaska als onze huwelijksreis bestemming - een plaats waar ik altijd van heb gedroomd om te bezoeken. We kozen ervoor om Alaska niet op een cruiseschip te bezoeken, zoals zo veel van de bezoekers in de regio doen, noch door een camper te huren. In plaats daarvan huurden we een auto en brachten onze avonden door met het plannen van routes en het inchecken in heerlijke, schilderachtige pensions. Hierdoor konden we ons aan een schema houden, slapen in het comfort van houten hutten en meer te weten komen over de staat door de bruisende gastvrijheid van onze B & B-gastheren.

Verken het wilde land

We begonnen aan ons Alaska-avontuur door het binnenland in te rijden naar het formidabele Denali National Park, waar geen goed bewegwijzerde wandelpaden en souvenirwinkels zijn. Dit is 6 miljoen acres (2,4 miljoen hectare) ongerepte wildernis, waar wandelen op eigen risico gebeurt en Yogi Bear is echt de ranger. All-Amerikaanse bussen brengen bezoekers langs de enkele, huiveringwekkende weg van het park. We kozen voor de "early bird" -bus naar Eilson Visitor Centre - een rit van vier uur per enkele reis. Op weg naar zonsopgang, werden we getrakteerd op een glimp van de gigantische Mount McKinley die uit de wolken glom, met sneeuw bedekte en gouden in de ochtendzon. Met 6.194 m (20.320 voet) is het de hoogste berg van Noord-Amerika.

De enorme omvang van het landschap is moeilijk te doorgronden, zelfs als je er recht naar kijkt. Brede groene valleien voorzien van glinsterende beekjes (of waren het rivieren?) En de wilde bewoners van het park waren te vinden in de grillige, imposante bergketens. Beren maakten schijn, elanden luierden in de lange grassen en de kariboe sloop over bevroren vijvers. Voor de eerste keer begreep ik echt de uitdrukking 'de buitenlucht'.

Na onze eerste kennismaking met de wilde gebieden in Alaska in Denali, wekte een toevallige glimp van beren onze honger naar naderende ontmoetingen. Daarom hebben we een reis geboekt om ze te zien tijdens het vissen op zalm. Het is meteen duidelijk wanneer je in Alaska zelfstandig reist, dat er maar heel weinig wegen zijn. Onverhard, onbegaanbaar terrein wordt doorkruist door drijfvliegtuigen, en onze dag begon in één zo'n drijvend vliegtuig te stappen. We zijn Cook Inlet overgestoken naar een uitgestrekt, maagdelijk landschap. Met platte bodem zweefden we over een meer naar de monding van de Wolverine Creek, waarvan de wateren kronkelden met de noordwaartse zalm. De rest van de middag werd doorgebracht in de schoenen van David Attenborough. We zagen hoe moederberen met hun welpen speelden en observeerden de hiërarchie tussen bruine en zwarte beren en het donderende spatten van deze krachtige dieren die visten.

Het binnenland van Alaska is adembenemend. Het spatten van steden en dorpen wordt volledig overspoeld door de natuur en dat is precies hoe de gepassioneerde, vriendelijke bevolking het leuk vindt. We brachten de eerste week niet alleen door de wildernis, maar ook door middel van cultuur en geschiedenis. We bezochten Muskus-ossekwekerij om te ontdekken hoe wol is geweven door Inuit-stammen, lang verlaten bergmijnen van de top van de berg hebben verkend en door de prachtige stad Girdwood's boheemse bosbeurs hebben gewandeld. Vele avonden brachten we door met het kletsen met onze gastvrije gastheren terwijl we kauwden op zelfgemaakte gerookte zalm.

Moedig de Arctische wateren

Week twee in Alaska begon met naar het zuiden te gaan in de richting van de ijskoude wateren van Prince William Sound en Resurrection Bay. Onderweg slingerden we naar het gehucht Cooper Landing in het hart van het schiereiland Kenai voor een dagje zacht raften op de rivier de Upper Kenai. American Bald Eagles gleed boven dennenbomen toen we voorbij vliegvissers en goudzoekers dwaalden.

Aan de zuidkant van het schiereiland Kenai wordt het groene, zomerse alpenlandschap plotseling ijzig. Uitgestrekte, grillige gletsjers banen zich een weg door de bergen om de open zee te ontmoeten, afkalvend met alarmerende scheuren en almachtige spatten in de Arctische wateren - "witte donder," zoals de lokale bevolking het noemen.

De natuur is onvoorspelbaar en vooral dieren in het wild. We hadden het geluk gehad alle dieren op het vasteland te zien op onze lijst met wilde dieren in Alaska, maar het zeeleven was ons tot nu toe ontgaan, zelfs na uitstapjes naar Whittier en de grimmig mooie Prince William Sound - totdat we in Seward aankwamen.

Ons eerste uitje op Resurrection Bay was een hele dag door een gletsjer- en wildlife-excursie. We namen de bezienswaardigheden mee van otters die ontspanden op hun rug in de zon en bultrugwalvissen die in de verte doorbraken. Kolonies zeeleeuwen lazen op de rotsen, papegaaiduikers klapperden woedend door de lucht. We zagen zelfs grote brokken ijs crashen bij de Aialik-gletsjer. De dierenlijst was bijna compleet, maar wat zou een reis naar Alaska zijn zonder orka's te zien?

Dit was de (zij het nogal verwende) vraag die we gesteld hadden aan de vriendelijke eigenaar van de kreek-zijhut in Seward. Zonder aarzelen koppelde hij zijn boottrailer aan zijn auto en binnen de kortste keren vlogen we wederom over Resurrection Bay. We zagen die avond orka's, veel van hen, terwijl ze langzaam nieuwsgierig onze kleine boot omcirkelden. We zouden graag onze reis daar hebben beëindigd, maar de dieren van onze gastheer en Alaska hadden andere ideeën. In het vijverachtige water, met de middernachtzon schijnt, visten we op zalm terwijl we werden gadegeslagen door timide havenzeilen.Als laatste afscheid van wat een reis van vervulde dromen en verrassingen was geweest, sprong een jonge bultrug in vreugde op en overtrad telkens opnieuw, eenvoudigweg één met één van 's werelds grootste wildernissen.

De details

Wanneer te reizen: Het beste weer is in juli en augustus, maar dit is ook de drukste (en duurste) tijd om te bezoeken. Schouderseizoen - mei tot juni en september - is een goed alternatief, maar verwacht koelere temperaturen.

Waar te verblijven: Zelfstandig reizen in de zomer betekent accommodatie vooraf boeken. Opties zijn onder andere blokhutten, pensions, hotels, wildernis lodges en een paar motels. De Alaska Vacation and Travel-website heeft een goede lijst (www.travelalaska.com).

Vervoer rond: Auto's kunnen van het vliegveld worden opgehaald, maar moeten van tevoren worden gereserveerd voor de beste prijzen. Het enige nadeel van het huren van een auto in Alaska is dat de verzekeringspolissen je niet toestaan om over onverharde wegen te rijden, waarvan er veel zijn (waaronder de Denali Highway).

Insider tip: Reizen in Alaska kan duur zijn. Het couponboek van Alaska TourSaver (www.toursaver.com) kan veel geld besparen op de 'must-do'-activiteiten. Het kost £ 66 ($ 100) en bevat twee voor één aanbieding voor alle belangrijke activiteiten en tours.

Populair onderwerp