Een Nepalese gids vertelt over zijn ervaringen met de aardbevingen in april en vertelt James Hendicott hoe bewoners in de nasleep omgaan.
Ik ontmoette Sangram Lama voor het eerst in het Durbar-plein in Kathmandu. Dat was in 2009, toen de gehurkte en goedgehumeurde wandelgids in de stad gewoonten opraapte. Hij nam me 10 dagen lang over de Langtang-vallei en klom boven 5.000 m (16,404 voet) voor jakfoto's en ijskoude uitzichten.
De late nachten werden gestoomd op lokale drank en we vormden een stevige vriendschap rond het kampvuur. Zes jaar later werd diezelfde vallei vernietigd door aardverschuivingen veroorzaakt door de aardbevingen in Gorkha. Langtang, de geboortestad van Sangram, werd met de grond gelijk gemaakt en 80% van de inwoners werd gedood.
Toen ik het nieuws hoorde, had ik geen idee of Sangram het had overleefd. Na weken onbeantwoorde e-mails kreeg ik een wankele geruststelling via de 'marked safe'-functie van Facebook.
Gelukkig voor Sangram, toen de aardbeving van 7,8 de schaal van Richter op 25 april 2015 rammelde, was hij de stad uit, op zoek naar zaken op dezelfde plek waar ik hem voor het eerst had ontmoet. Hij was gedoken uit de weg van vallende tempels toen Durbar Square zich om hem heen stof begon toe te passen.
"Mooie Langtang is weg", vertelde hij me toen we eindelijk contact opnamen. "Het is nu een wildernis. Het is verwoest. "
Het kostte Sangram dagen om over de wegen naar huis te navigeren naar Kavrenpalanchok, ongeveer 40 km ten zuidoosten van Kathmandu, hoewel het onzeker was of zijn familie het had gehaald.
Zijn familie overleefde, ontsnapte met krassen van vallend puin, maar zijn huis helaas niet.
Sangram, zijn vrouw en drie kinderen leven momenteel in een tijdelijk onderkomen, zonder vooruitzichten op verdere inkomsten op korte termijn. Een barst heeft hun huis te gevaarlijk om in te leven en zijn kantoor in Durbar Square is verwoest en wordt nog steeds opgeruimd.
"De meeste huizen zijn verwoest of gebarsten in mijn dorp", legt hij uit. "Er zijn niet genoeg geld, materialen of mensen om nu te herbouwen. We delen tenten. '
Naschokken in het gebied veroorzaken nog steeds huizen, zelfs maanden nadat de twee grote aardbevingen toesloegen. Er is ook weinig perspectief op werk.
"Manaslu, Rolwaling en Langtang-tochten zijn vanwege de hoeveelheid schade voor toeristen gesloten", vertelt hij. "De anderen zijn open, maar er zijn op dit moment geen toeristen. Durbar Square en Thamel zijn leeg.
"[De toeristen] zijn bang. We maken ons zorgen dat het lang zal duren voordat ze terugkeren. Ik heb geluk dat ik werk krijg als het seizoen in de herfst begint. We weten niet zeker hoe we zullen overleven. '
Toch blijft Sangram optimistisch. Nadat hij 326 in zijn stad heeft zien sterven, is hij dankbaar dat zijn familie en zijn beste vrienden het hebben overleefd.
"Niemand weet wanneer de naschokken zullen stoppen", legt hij uit. "Er zijn tot nu toe 324 naschokken geweest van meer dan 4,0 [op de schaal van Richter]. Maar ze zullen stoppen, en de toeristen zullen terugkomen - eindelijk. We zijn allemaal begonnen met niets en we kunnen het opnieuw doen. Ik dank God gewoon voor mijn tweede leven. "
De Gemeenschapsfonds Langtangwerkt aan de wederopbouw van de verlaten berggemeenschap en ondersteunt de overlevenden. James Hendicott's vergoeding voor dit artikel zal worden gedoneerd aan de wederopbouw van het huis van Sangram.
Genoten van dit artikel? Dan moet je ook lezen:
Navigeren door Nepal, nu is het stof tot rust gekomen