Het begint op het strand bij zonsondergang.
In het begin is het niet veel meer dan een poppoes op afstand, gemakkelijk aangezien voor een spel van matkot, het bat-en-balspel dat bekend staat als de nationale sport van Israël.
Pop, pat, pop, klop.
Maar dan voegt de kenmerkende rasp van een snare drum zich bij de strijd, gevolgd door het zwakke geratel van een maraca. Binnen enkele ogenblikken is een volledig orkest uit het zand opgestegen, hun harmonie van Afrikaanse beats drijvend op de mediterrane bries.
Dit is de drumceremonie van Tel Aviv; Een twintigtal mannelijke en vrouwelijke drummers, variërend in leeftijd van 15 tot 80 jaar oud, zitten met hun instrumenten tussen hun benen en slaan een ritme naar de ondergaande zon.
Deze onofficiële feestdag vindt elke vrijdagavond op Banana Beach plaats om de start van Sjabbat (de Joodse rustdag) te markeren, maar voor niet-gelovigen is het gewoon een kans om samen te komen om te dansen, roken en een drankje te drinken met vrienden.
"Mensen van elk geloof, elk politiek standpunt, elke sociaal-economische achtergrond zijn hier welkom", zegt Ziv, een televiolier uit Tel Aviv die al vier jaar naar de ceremonie komt.
"Mensen komen om allerlei redenen", zegt ze, haar witte katoenen top fladdert in de bries als ze naar de muziek gaat. "Ik hou van de Afrikaanse beats en de verscheidenheid aan mensen die ik ontmoet, maar er zijn nog andere redenen. Sommigen komen het bombardement herinneren, sommigen voelen zich gewoon verbonden met de stad. '
Ziv verwijst naar gebeurtenissen in 2001, waarin deze plek tegenover het Dolfinarium, een ovaalvormige betonconstructie gebouwd in 1981 om een aquarium en een dolfijnenshowbad - later een megaclub - te huisvesten, de plaats was van een gruwelijke zelfmoord van terroristen. bombardement waardoor 21 mensen zijn omgekomen.
Kort na de aanslag nam een groep afvallige drummers het verlaten gebouw over als hun podium, en het is een populaire plek voor zowel inwoners als bezoekers om sindsdien samen te komen.
Het overleven van de pittige soirée wordt nu echter bedreigd. Particuliere investeerders hebben plannen aangekondigd om de site te ruïneren en te vervangen door een nieuw multifunctioneel luxe hotelcomplex. Geeuw.
"Dit zou niet goed zijn voor de stad", zegt Ziv op een melancholieke toon. "Iedereen hier houdt van de ceremonie en het Dolfinarium maakt deel uit van het weefsel; een hotelcomplex zou dit deel van het strand zeker verpesten. "
Eerdere herontwikkelingsplannen werden met fel protest ontvangen. Misschien wel het meest tastbare voorbeeld daarvan zijn de enorme opwindbare tanden die de muren van het Dolfinarium sieren, beweerd door de lokale graffitikunstenaar Dede om de 'bijt'-ontwikkelaars te vertegenwoordigen die de stad uittrekken.
Er zijn nu veel mensen die toetreden tot de drummers; mensen begroeten elkaar als oude vrienden, knuffelen en kussen en elkaar de hand nemen om te dansen. Opvallende scènes van eenheid afkomstig van een plek die eens zo verbonden was met haat. Toeristen, waaronder ikzelf, kruipen in de buitenwijken, schamen zich om mee te doen.
Een groot meisje schuifelt naast me, verlangend om mee te doen aan de feeststemming.
"Mijn vriend komt elke week maar dit is mijn eerste keer", vertelt ze me. "Dit is een kans voor mensen van alle religies om hun politiek opzij te zetten en gewoon van het leven te genieten."
Een man van rond de zestig draagt een Ralph Lauren-poloshirt en een donkere zonnebril komt naar me toe en vraagt in gebroken Engels of ik wil dansen. Voordat ik het weet, deel ik glugs van zijn dubieuze drank op basis van wodka en zwaai ik van de ene naar de andere van zijn handen als de beat bonkt.
Symbolisch begint de zon onder de Middellandse Zee te zinken.
In voorgaande jaren heeft de wil van de bewoners de geldverslaafde ontwikkelaars op afstand gehouden, maar recente nieuwsverslagen suggereren dat het Dolfinarium eindelijk op de bijl zal vallen.
Als dat gebeurt, zal er waarschijnlijk geen toegift zijn voor de afvallige drummers of hun geïmproviseerde festival, dat is uitgegroeid tot schrijnend om de eenheid in een verdeeld land te bevorderen.
MOET WETEN
Om er te komen
British Airways (www.britishairways.com) vliegen driemaal dagelijks van Heathrow naar Tel Aviv. Prijzen starten vanaf £ 299, inclusief alle belastingen en heffingen.
De gebeurtenis
De drumceremonie vindt elke vrijdagavond plaats aan de rand van Banana Beach. Huur de Tel-o-fun fietsen om je door de stad te leiden.
Waar te verblijven
Hotel Montefiore (tel: +972 3 564 6100; www.hotelmontefiore.co.il) is een prachtig boetiekhotel dat perfect is gelegen in het hart van de witte stad van Tel Aviv, die op de Werelderfgoedlijst van UNESCO staat; kamers beginnen bij 1.420 Israëlische nieuwe sjekel (£ 370). Brown Beach House (tel: +972 3 760 5000; www.brownhotels.com) is ondertussen een kitsch mid-budget accommodatie, gunstig gelegen aan het strand; kamers zijn beschikbaar vanaf 620 ILS (£ 130). Budgetopties omvatten Lily & Bloom (tel: +972 72 248 4848; www.lilyandbloom.com) met kamers vanaf 500 ILS (£ 105), en Airbnb heeft veel opties in Jaffa, het oude deel van de stad.
Meer informatie
www.visit-tel-aviv.com
www.goisrael.com