In het gastronomische wonderland van Piemonte is de witte truffel koning. Chris Allsop reisde naar een eikenbos in het noordwesten van Italië om zijn eigen schimmeljackpot te vinden.
De jacht moet nog beginnen maar Lilla, onze truffelhond, lijkt al moe.
We zijn verzameld in een glooiend eikenbos net buiten Alba, Piedmont, op een warme zondagmiddag in oktober. Het is de hoogte van tartufo bianco (witte truffel) seizoen, in het hart van de tartufo universum, dus haar vermoeidheid is nauwelijks verrassend. Ze zakt langzaam naar voren en trekt zichzelf op als een knikkende forens.
Sweet Lilla, zuiver panna cotta-wit met een miezerige karamelvlekjes, is niet de stamboom die ik had verwacht. Een kruis van hond, wijzer en Breton, ze is meer een bastaard goudzoeker - drie geweerhonden in één.
"Elk ras kan getraind worden om truffels te vinden", zegt verweerde jager Gianni terwijl hij op zijn oplichter leunt, "maar we gebruiken geen varkens. Varkens zijn heel moeilijk om mee te werken. "
De bodem van Piemonte is ongewoon rijk. De verwarde hazelnootbomen hielpen Michele Ferrero (van Ferrero Rocher) de rijkste man van Italië te worden. Langhe's zachte, met wijnranken begroeide hellingen van Barolo en Barbaresco worden gewaardeerd op € 1 miljoen per hectare - niet dat er iemand verkoopt.
Maar ga Alba binnen tijdens de White Truffle Fair (jaarlijks gehouden in oktober en november) en het wordt allemaal overschaduwd door het fanatisme van de grote witte schimmelgelijkheid, Tuber Magnatum Pico (de Alba White Truffle).
The Fair is een panische uitbarsting van middeleeuwse praalpraat, kookdemonstraties en 'shroom-ruilhandel'. Tijdens een zaterdag daar, sta ik bloot aan een overdaad aan truffelwetenschap en kennis, en nu vervaagt het onderscheid tussen de twee.
De tartufo is een ondergrondse paddestoel; het ras Alba is nooit met succes gecultiveerd; de god Jupiter gebruikte bliksemschichten om het land te bemesten met truffel; de schimmelfruit kan 120 aroma's aanbieden; de meest opvallende smaken zijn knoflook, honing en nat hooi; tartufi een varkensferomoon en varkens (nog steeds in dienst van de Fransen) letterlijk lusten voor hun steengroeve. Dit maakt het echter moeilijk om mee te werken omdat ze vaak de truffel opeten of de schimmel beschadigen.
Maar ik heb medeleven met de zwijnen. De voortreffelijke pong van Truffle heeft een manier om je snuit onder te brengen. Na een uur ondergedompeld in de chemische mist, ontsnap ik aan de overdekte markt van de markt om door Alba's smalle middeleeuwse straatjes te slenteren. De geur van truffels slentert met mij mee. Uiteindelijk vind ik een pot met kastanjes die in een kraam op Piazza Savona worden geroosterd en trek een long van hun zure verbrande karamelgeur, die mijn olfactorische kraker verdrijft.
Tegen de avond is hij weer ingedoken, gepresenteerd aan mijn neus voordat hij rauw wordt gesneden op een typisch neutraal gerecht om de complexiteit van de truffel te demonstreren. Vanavond is het gerangschikt als gevallen bladeren over een Gordiaanse bout met botergekookte tajarin-pasta. Gesneden, witte truffel lijkt op papieren salami. De textuur valt tussen Parmesaanse krullen en katholieke wafer; de smaak is zo heerlijk als de zonde.
In het eikenbos mis ik het signaal van Gianni dat Lilla verandert van dronken naar sluipend. Misschien is het instinctieve, psychologische stenografie tussen hond en meester. Lilla doorzoekt de bosbodem, neus laag, terwijl Gianni dicht achter volgt, hoedend en aanmoedigend in het zachte Piemontees.
Na 20 seconden begint Lilla met het trappen van het vuil. Gianni struikelt, valt op zijn zij en houdt de hond onder een arm. Hij grinnikt naar ons, zijn kobaltblauwe ogen zo fel als een kind op kerstochtend.
Deze commotie is allemaal te danken aan Giacomo Morra, lokaal herinnerd als de "uitvinder van de truffel". Morra, een geboren hustler in een breedgerande hoed, maakte van een regionale boerenmarkt een internationaal evenement.
In 1949 veranderde hij de plaatselijke ondergrondse paddenstoel "de witte truffel van Alba" en stuurde hij elk jaar het beste exemplaar naar een beroemdheid: Rita Hayworth, Winston Churchill, Haile Selassie.
Plots liet de wereld de geur in zijn neus steken en veranderden paddestoelen in diamanten. Bij het ter perse gaan wegen witte truffels rond de € 250 per 20 gram (de minder aromatische, meer voorkomende zwarte truffels halen de helft hiervan).
Gianni overhandigt me zijn gespecialiseerde truffelhak. Graven is vreselijk werk: ik kan de truffel niet beschadigen. Er is zwarte aarde, humus, hoge angst. Gianni knielt vlak langs; zijn werkkleding ruikt alsof hij Tuber Magnatum for Men draagt. Ik hack, houw en beitel.
Voel de zwarte vlekken, is mij verteld. De klei-rijke grond bloedt wit op mijn marine jas mouw. In twee talen word ik gewaarschuwd om de veerkrachtige wortels niet te beschadigen. Ik ruim een cirkel rond de knobbel op en trek voorzichtig dichterbij. Tot mijn verbazing, de truffel los gemakkelijk bij de eerste slag, als een rots. Gianni legt het op mijn neus en daar is het weer: knoflook en varkens geslacht.
Mijn foto is genomen met schoffel, boef en truffel. Ik ben blooded. Dan neemt Gianni met zijn woeste can-you-believe-my-life grijns mijn prijs in ontvangst. "Aangezien u geen licentie hebt, bespaart hij u een boete van € 4000," legt mijn vertaler uit.
De zwarte Scorzone-versie met een ruwe huid, ter waarde van ongeveer € 30, verdwijnt in een van de vele zakken van de jager.
"Hoeveel gebruik je gemiddeld een jaar?" Vraag ik. Gianni grinnikt weer en houdt de truffel omhoog.
"Uno," hij liegt.
Plots hervat Lilla het graven, centimeters van het laatste gat.
"Een seconde?"
Gianni schudt zijn hoofd. We kijken alle drie toe terwijl de hond de bladeren schoonmaakt, een klein gaatje in de zachte, royale aarde graaft en zich naar binnen krult.
MOET WETEN
Hoe daar te komen
British Airways en Ryanair vliegen rechtstreeks naar de luchthaven Caselle in Turijn vanuit respectievelijk Gatwick en Stansted. Openbaar vervoer vanaf het vliegveld (dat zich buiten de stad bevindt) kan ingewikkeld zijn, dus je kunt het beste een auto huren.
Waar te verblijven
VinCafè (www.vincafe.com) is het kloppend hart van Alba's nachtleven (dichtbij de White Truffle Fair), en combineert een uitstekende lokale wijnkaart met vriendelijk personeel en stijlvolle kamers.
Meer informatie
Alba's White Truffle Fair: www.fieradeltartufo.org
Langhe toeristische informatie: www.langheroero.it